اثر زمان برداشت و میزان کود نیتروژنی در گیاه تاج خروس بر تجزیه‏پذیری، مواد ضدتغذیه‏ای و فراسنجه‏های شکمبه

پژوهش حاضر به منظور تعیین تأثیر دو مرحله بلوغ (ابتدای گلدهی یا مرحله شیری-خمیری شدن دانه) و سه سطح کود نیتروژنی (120، 180 یا 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بر ترکیب شیمیایی، کل تاننها (tt)، فراسنجه‏های تخمیر آزمایشگاهی (in vitro)، و تجزیه‏پذیری ماده خشک (dm) و پروتئین خام (cp) علوفه تاج‏خروس (amaranthus hypochondriacus) انجام شد. پژوهش با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا گردید. با افزایش سن گیاه، غلظت dm، om، ndfom، لیگنین، tt، درصد گاز متان و پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه افزایش، اما غلظت cp، omd، mcp، نیتروژن آمونیاکی، vfa، نسبت مولار اسید استیک، باکتریهای تجزیه کننده سلولز، ضرایب تجزیه پذیری موثر dm و cp، بخش پروتئین قابل حل و پروتئین قابل متابولیسم (mp) کاهش یافت. ارزش غذایی تاج‏خروس به عنوان خوراک نشخوارکنندگان مناسب بود. افزایش سن گیاه موجب کاهش غلظت پروتئین خام و تجزیه‏پذیری شد، اما با توجه به استحصال ماده خشک بیشتر و کم بودن غلظت تاننها، برداشت در مرحله بلوغ دوم (مرحله شیری-خمیری دانه) قابل توصیه می باشد (به عنوان یک علوفه سیلویی). همچنین، افزایش سطح کود نیتروژنی مقدار ماده خشک و ارزش غذایی علوفه تولیدی را بهبود بخشید.